Usunięcie zęba (ekstrakcja) jest często koniecznością ratującą zdrowie jamy ustnej, na przykład w przypadku zaawansowanej próchnicy, zapalenia lub urazu. Wielu pacjentów odczuwa ulgę po usunięciu źródła bólu, jednak kluczowe pytanie brzmi: co dalej?
Odbudowa brakującego zęba to nie tylko kwestia estetyki. To przede wszystkim konieczność medyczna, która zapobiega dalszym komplikacjom.
Dlaczego nie wolno zwlekać z odbudową zęba?
Najgorszą decyzją po usunięciu zęba jest… niepodjęcie żadnej decyzji. Puste miejsce w łuku zębowym uruchamia lawinę negatywnych konsekwencji, które z czasem narastają:
- Zanik kości (Atrofia). Kość w miejscu usuniętego zęba przestaje być obciążana (stymulowana przez korzeń) i zaczyna zanikać. Po kilku latach jej ilość może być niewystarczająca do przeprowadzenia jakiegokolwiek leczenia bez dodatkowej, kosztownej odbudowy kości.
- Przesuwanie się zębów. Zęby sąsiednie (po bokach) oraz przeciwstawne (w drugiej szczęce) zaczynają tracić stabilizację. Przechylają się i wysuwają w kierunku luki.
- Zaburzenia zgryzu. Przesuwanie się zębów prowadzi do powstawania wad zgryzu, problemów ze stawami skroniowo-żuchwowymi (bóle głowy, trzaski) i trudności z prawidłowym żuciem pokarmów.
- Problemy estetyczne. Nawet brak zęba w tylnym, niewidocznym odcinku może po latach wpłynąć na wygląd twarzy (np. zapadnięcie się policzka).
Dlatego decyzję o metodzie odbudowy warto podjąć jak najszybciej, konsultując plan leczenia ze stomatologiem jeszcze przed ekstrakcją.
Opcja 1: Most protetyczny
To klasyczne, stałe rozwiązanie protetyczne. Most składa się z kilku połączonych koron – dwie skrajne (tzw. filary) są osadzane na zębach sąsiednich, a środkowa korona (tzw. przęsło) uzupełnia brakujące miejsce.
Jak to działa? Konieczne jest oszlifowanie dwóch zdrowych zębów sąsiadujących z luką. Zęby te stają się filarami dla całej konstrukcji.
Zalety:
- Rozwiązanie stałe (nie wyjmuje się go).
- Wysoka estetyka i komfort użytkowania.
- Stosunkowo szybki czas realizacji (zazwyczaj 2-3 wizyty).
Wady:
- Konieczność szlifowania zdrowych zębów: To największa wada tej metody. Nieodwracalnie narusza się strukturę zębów, które mogły być całkowicie zdrowe.
- Nie zatrzymuje zaniku kości: Kość pod przęsłem (w miejscu braku zęba) nadal zanika, ponieważ nie jest obciążona.
- Trudniejsza higiena (konieczność czyszczenia przestrzeni pod mostem).
Opcja 2: Implant zębowy („Złoty standard”)
Implantologia jest obecnie uznawana za najbardziej zaawansowaną i najkorzystniejszą biologicznie metodę odbudowy braków zębowych. Implant to niewielka, tytanowa śruba, która zastępuje utracony korzeń zęba.
Jak to działa? Lekarz (implantolog lub chirurg) wprowadza implant w kość szczęki lub żuchwy w miejscu usuniętego zęba. Po okresie gojenia, zwanym osteointegracją (trwałym zrośnięciu się implantu z kością), na implancie mocowany jest łącznik i estetyczna korona protetyczna.
Zalety:
- Ochrona zdrowych zębów: Nie wymaga żadnej ingerencji (szlifowania) w zęby sąsiednie.
- Zatrzymanie zaniku kości: Implant, obciążając kość jak naturalny korzeń, zatrzymuje proces jej zanikania.
- Najwyższa trwałość (często rozwiązanie dożywotnie).
- Najlepsza estetyka i funkcjonalność (odczucie jak własny ząb).
Wady:
- Wyższy koszt początkowy w porównaniu do innych metod.
- Dłuższy czas leczenia (konieczność oczekiwania na osteointegrację, zwykle 3-6 miesięcy).
- Jest to zabieg chirurgiczny, który (jak każdy) ma pewne przeciwwskazania medyczne.
Właśnie ze względu na te zalety, zaawansowane implanty zębowe są obecnie rekomendowane jako metoda pierwszego wyboru w większości przypadków klinicznych.
Opcja 3: Proteza ruchoma częściowa
Jest to rozwiązanie wyjmowane (ruchome), stosowane najczęściej w przypadku braku kilku zębów, choć istnieją też protezy uzupełniające pojedynczy brak (tzw. mikroprotezy).
Jak to działa? Proteza składa się z akrylowej płyty (imitującej dziąsło), osadzonych w niej sztucznych zębów oraz klamer lub zatrzasków, które utrzymują ją na miejscu, opierając się na pozostałych zębach.
Zalety:
- Najniższy koszt ze wszystkich rozwiązań.
- Rozwiązanie bezinwazyjne (nie wymaga szlifowania zębów ani chirurgii).
- Szybki czas wykonania (często stosowana jako rozwiązanie tymczasowe).
Wady:
- Najniższy komfort użytkowania (konieczność wyjmowania, ryzyko przesuwania się).
- Gorsza estetyka (widoczne klamry).
- Negatywny wpływ na pozostałe zęby (klamry mogą je uszkadzać) i dziąsła.
- Nie zatrzymuje zaniku kości (wręcz może go przyspieszać).
Jaką metodę wybrać?
Wybór zależy od wielu czynników: stanu zdrowia, ilości brakujących zębów, warunków kostnych oraz budżetu.
- Implant jest uznawany za najlepszą inwestycję w zdrowie, komfort i estetykę na lata.
- Most jest dobrym rozwiązaniem stałym, jeśli zęby sąsiednie i tak wymagają leczenia (np. mają duże wypełnienia lub są przeznaczone do leczenia kanałowego).
- Proteza ruchoma jest najczęściej wyborem ekonomicznym lub tymczasowym (np. na czas gojenia się implantu).
Ostateczną decyzję należy podjąć po szczegółowej konsultacji ze stomatologiem, który oceni indywidualne warunki w jamie ustnej i przedstawi najlepszy plan leczenia.
Dodaj komentarz